In memoriam: Radu Lupu en Nicolas Angelich
Dit weekend verloor de wereld twee grote pianisten: Radu Lupu (76) overleed eerste paasdag, Nicholas Angelich (52) één dag later, op maandag 18 april. Aan hen beiden bewaren we dierbare herinneringen.
Radu Lupu was een vaste gast in Rotterdam in de jaren ’70 en ’80, toen het orkest onder leiding stond van Edo de Waart en David Zinman. ‘Hier was een ware poëet aan het woord’ schreef Trouw in 1971 over zijn debuut bij ons in Brahms’ Eerste pianoconcert. Zijn Schumann-, Beethoven- en Mozartvertolkingen in de jaren die volgden waren al even indrukwekkend. Spierballenvertoon was hem vreemd: Lupu’s fabuleuze virtuositeit stond altijd in dienst van lyriek en uitdrukkingskracht.
Datzelfde gold voor Nicholas Angelich. In de periode 2008–2018, de jaren met Yannick Nézet-Séguin als onze chef-dirigent, soleerde hij vrijwel ieder seizoen bij ons. Buiten het podium kon hij een verdwaalde indruk maken, alsof hij een eeuw te laat geboren was en zich niet goed raad wist in deze jachtige wereld. En zoals de Philadelphia Inquirer schreef na een concert van hem met ons orkest in New York: je hoefde niet te weten dat Angelich zonder mobiele telefoon leefde om door te hebben dat hij geen pianist van deze tijd was. ‘He goes for maximum expression all the time … His free, flexible tempos and personal, highly differentiated manner with every phrase are quite 19th century.’
Die eigenzinnigheid was geen koketterie of pose: als er één musicus wars was van ieder uiterlijk vertoon, was het wel Nicholas Angelich. Luister naar zijn betoverende uitvoering van Mozarts Pianoconcert nr. 27 met ons orkest onder leiding van Yannick Nézet-Séguin, gespeeld op zijn 47ste verjaardag, 14 december 2017: hier was, om de woorden van Trouw over Lupu aan te halen, een ware poëet aan het woord.
