Wat is er zo mooi aan jouw instrument? 
Het zingen. Het komt voor mij dicht bij de menselijke stem. Dat heeft er ook mee te maken dat je kan vibreren op het instrument. Het is voor mij altijd van belang geweest dat ik mij kon uiten, en het zingen op mijn instrument, dat vind ik nog altijd het mooiste.

Welk ander instrument zou je willen kunnen spelen? 
Ik speel piano en ik had dat graag ook nog beter geleerd. Als ik het leven opnieuw zou kunnen doen, zou ik de piano als zeer belangrijk beschouwen omdat het een harmonisch instrument is. Altijd akkoorden, de muziek: alles kan je relateren aan de piano, dus je kunt het allemaal ontdekken. En dat hele harmonische gevoel vind ik heel belangrijk. Dat hoort er gewoon bij. Ik zou het eigenlijk aanraden voor iedere musicus dat het standaard is, net zoals zwemmen.

Als je geen musicus was geworden, wat dan wel?
Het leven heeft altijd iets te bieden. Dus als dat niet de muziek is, die weliswaar heel erg belangrijk is in mijn leven, had ik zeker iets anders aangepakt. Dan zou ik hulpverlener zijn of ik zou gaan koken. Ik zou in ieder geval iets doen waardoor ik iets voor mensen kan betekenen. Ik hou van mensen om me heen, dus dat sociale gevoel is belangrijk.

Wat maakt een concert tot een topconcert?
Een normaal concert dat bestaat voor mij niet, het is altijd iets bijzonders. Je hebt natuurlijk concerten met een gouden rand. Dat heeft met de vibratie te maken van de groep, en met name ook met de dirigent die ervoor staat, die iets creëert waardoor je vleugels krijgt en waardoor je opgetild wordt. Waardoor het een enorm memorabele ervaring wordt.

Is er iets wat je hebt moeten opgeven voor je leven in de muziek?
Ik judo. Ik deed intensief judo. Ik deed graag bijzondere sporten en ik wist dat als ik zou kiezen voor de viool, dat ik met bepaalde dingen moest stoppen. Je beschermt toch je lichaam, je handen, je armen. Ik geloof dat ik anders in de bergen aan een rots zou willen hangen of zou willen schermen. Maar judo deed ik intensief en ik wist: ik moet hiermee stoppen, dit is te riskant.

Wat is écht kenmerkend voor het Rotterdams Philharmonisch Orkest?
Het Rotterdams Philharmonisch orkest is eigenlijk een wild dier dat af en toe getemd moet worden. Het is een orkest dat primair reageert op wat op zijn pad komt. Ze zullen zich nooit inhouden en zullen met de volledige overgave, meer dan honderd procent, op het podium zitten. Dat is de uitstraling van het orkest. Het enorme vuurwerk dat er ontstaat, de innerlijke kracht en de gedrevenheid van al die musici, dat imponeert.